What a weekend!

Blog entrance in English today. Just 'cause I feel like writing in English, Dutch is so 'every day'! ;)
Alright, here goes.

What a weekend! Seriously, what a weekend!
It actually all started Friday afternoon. Thursday evening I'd send an application for a job at Thomas Cook. Friday afternoon they call me to ask if I could meet with them for an assessment meeting on Saturday morning. All excited! Later that afternoon a friend calls me asking me to go to one of the biggest 90s parties in Belgium (her mom won 2 tickets). Hell yeah, I wanted to go!!! So my Saturday was filled with a job interview and a massive party night.
Saturday, 10 o'clock, at Brussels international airport, searching for the Thomas Cook building. Took the traveller's bus and stopped at the second stop. Than I thought I got out too early, waited for the next bus and than when I got of that bus, I discovered I was wrong again and that I should've just stayed where I was. I didn't immediately find the building, but another girl was looking for the building too and we decided to look for it together. It worked we were there right on time. And I'd already made a friend! Yay! ;)
We walked in and saw some other people just sitting there saying absolutely nothing to each other.
At 10:15 the assessment center started (it would take 'bout half a day was announced). I was still there at 17:15... That's when my interview was finished. It's strange though, we were there with 15 and we hit it of really well, but the chances are we will never see each other again.
The long waiting took it's toll, my feet already hurt like hell and I'd still go to the 'party of the year'. I was supposed to be at my friend's house at 17:30. No way I was gonna make that, because I had to go home first to pack my pj's and sleeping bag. Home at 18:10. Back in the car at 18:45 headed to Beverlo. Arrived there at about 20:00... We still had to grab something to eat so we decided to be überBelgians and eat French Fries! :)
We arrived at the party at about 21:40. We had a blast! The life performances at I Love The 90s were just awesome! DJ could've been better, but hey, we were THERE!!! :) :) Amazing!

Sunday I'd actually been tired all day long (I even fell asleep on the train, never did that before!)... Oh my gosh, I'm getting old! Not used to partying anymore! ;)
Normally my grandparents were coming over for lunch, they'd bring chinese. They didn't come eventually, but we had to go eat chinese at their place for dinner. So I'd actually left my friend way too early! (Sorry, Eline! ;) )

Sunday at the other end of the world, in Australia, they had the Logie Awards. 'Packed to the Rafters', my all time favorite TV show, won the Logie for Best popular drama!!!! Hugh Sheridan, who plays one of the main characters, won the Silver Logie.
Unfortunately Packed to the Rafters doesn't air anymore in Belgium. We only had it on for two seasons... Another reason for me to go to Australia: to buy all the DVD's!! :)
And now that I've even fallen more in love with Australia since I've met Aytekin at the assessment center. He'd worked in Australia for about a year and he talked about his adventures so vividly, I wished I was there.

And now it's Monday already and I still have a ton of work to do, but I don't really feel up to it.
Here are two videos from the Logies:

En toen had ik een tand minder...

Vorige week berichtte ik nog dat ik nog voor minstens zes maanden pillen moet nemen voor die Trigeminus Neuralgie.
Donderdag kreeg ik opeens echt weer helse pijn, dit keer voelde ik de oorzaak: afgebroken wijsheidstand. De zenuw van die tand lag bloot, dus alles wat daar pijn deed, deed ook in heel mijn gezicht pijn. Ik leek net een zombie, zoveel pijn had ik. Ik ben zelfs voor de allereerste keer in mijn leven in slaap gevallen voor tv! En dat kwam echt niet omdat het een slechte film was... Vrijdag was de pijn wat gezakt, dat moest ook wel, want ik zat boordevol pijnstillers! Mijn tandarts was natuurlijk weer op vakantie, dus daar kon ik niet terecht. Ik besloot door te bijten en zaterdag naar de tandarts van wacht te gaan. Zo geschiedde: afspraak om 12u15 bij tandarts Dierickx in Brasschaat. Ik kwam daar aan, nog een hele wachtzaal voor mij. Uiteindelijk was ik om 13u binnen. Ik vertelde hem over de tand dat was afgebroken en over hoe die de trigeminus neuralgie aanwakkerde.
In eerste instantie zei hij dat hij niet veel voor me kon doen. Hij keek wat in mijn mond en vroeg toen: "Zal ik 'm er anders gewoon uittrekken, dan stopt de pijn in je gezicht sneller, he?!" Natuurlijk zei ik 'Ja', wat had hij gedacht! Ik wilde van die pijn vanaf.
En zo gebeurde het dus dat ik voor de allereerste keer in een tandartsstoel zat en dat er daadwerkelijk iets te gebeuren stond dat ingrijpend zou zijn voor mijn gebit. Vier verdovingsprikjes, die ik niet eens heb gevoeld (!), een tang, wat gekraak en hupsakee daar was tand nr. 28, mijn wijsheidstand!
De andere keren dat ik in een tandsartsstoel heb gezeten, gebeurde er niet veel meer dan wat tandsteen verwijderen of gewoon goedkeurend knikken dat alles in orde was. Nu was het dus andere koek, maar was ik blij dat ik van die tand vanaf was (en dat mijn gezicht ook half verdooft was)! Geen pijn meer!

Zondag voelde ik nog dat er in mijnmond gewrikt was, maar meer niet. Zou het kunnen dat die tand al de hele tijd de trigger voor de trigeminus neuralgie was? Ik begon het te denken... Nog steeds denk ik dat het zou kunnen, maar nu voel ik terug speldenprikjes (zo noemen ze de mensonterende pijn, al is het nog niet de ergste). Stel je voor dat die tand de oorzaak van al die ellende was! Dat zou fijn zijn. Dan weten we tenminste wat het heeft veroorzaakt.

Updates volgen later! :)

Liedje hieronder: Speak Love van Hugh Sheridan. (Luister naar de tekst, denk dan even bij jezelf na en speak love!)