Zonder titel

Voor het eerst sinds lang sta ik met mijn mond vol tanden. Ik weet niet wat te zeggen, ik weet niet wat te doen. Ik kan zelfs geen titel bedenken voor dit stuk. Van 'Naïef of gewoon dom?' tot 'Solliciteren, niets voor mij'. Dat soort titels spookt door mijn hoofd.
Ik vind het belangrijk dat mensen je laten weten waar het op staat. Ik draag eerlijkheid heel hoog in het vaandel en verafschuw leugenaars.
Als men zegt dat je zal worden opgebeld 'morgen of overmorgen' en je wacht 8 dagen later nog steeds op een telefoon dan vind ik dat dus erg. Meer dan erg. Ik weet ook zelf niet hoe ik desbetreffende persoon kan contacteren, want de tussenpersoon heeft me al wel gesproken en zij had ook niks gehoord, dus werd het afwachten. Als je dagen lang met je telefoon in je handen loopt, is het op een bepaald ogenblik genoeg. Gedaan met wachten, weer aan het solliciteren dus. Maar hoe? Ik weet het niet meer. Eerlijk gezegd zinkt de moed me meer en meer in de schoenen. Als je al drie keer 'net niet' bent geworden en er telkens wel wat van verwacht, dan begin je aan jezelf te twijfelen. Tijdens die drie keer dat ik dacht dat het wel wat kon worden, heb ik ook niet verder gesolliciteerd, dus moet ik nu weer 'helemaal opnieuw' beginnen. Pff! Een maand 'werkzoekende' en ik ben het al beu. Misschien wordt het tijd dat ik wat minder naïef wordt en ook op meerdere paarden tegelijk wed. Misschien maak ik zo meer kans. Ik geef niet op, want dat ben ik allerminst, een opgever. Ik ga voort tot ik iets vind wat me ligt en wat me interesseert. I'll keep you posted! :)

Elvis Presley in Speedway: "Your time hasn't come yet, baby"