Maandag op dinsdagnacht is ons uiltje er dan toch in geslaagd naar beneden te komen en achter het glas van onze cassettehaard te belanden. De hoop om hem levend uit de schouw te halen was heel klein, maar ons dappere ventje (hoewel dat niet echt zeker is, maar daarover dadelijk meer!) is er om 6u dan toch in geslaagd de klep te openen. En daar zat-ie dan:
 |
| Moe... |
 |
| Mooi, he!? |
Frie Van Gils van het vogelopvangcentrum in Brasschaat (en tevens mijn lerares Frans van in het eerste middelbaar) is ons uiltje komen redden! In het opvangcentrum (
VOC Brasschaat) is hij grondig gewassen, want hij zag helemaal grijs van het roet! Daar heeft hij ook elektrolyten gekregen om aan te sterken.
Woensdagavond is een andere vrijwilligster van het VOC hem komen vrijlaten! Hij was nog niet helemaal terug de oude en zag ook nog een beetje grijs, maar uilen zitten nu met een nest. Dus de kans is groot dat onze uil een mannetje was dat voor voedsel voor moederuil moet zorgen en vermits meneertje niet zo erg slim was geweest, heeft zij dus ook een aantal dagen geen voedsel gehad. Hopelijk komt het allemaal goed met deze uilenfamilie en vliegen er binnenkort nakomelingen van ons uiltje rond.
 |
| FREEDOM!!! |
 |
| Wondermooi! |
 |
| "Jaja, schiet nu maar op met die foto's!" |
No comments:
Post a Comment